Als ruiter wil je natuurlijk dat je paard je hulpen goed snapt en daar gewillig op reageert. Als je je benen aanlegt wil je dat hij het tempo oppakt. Je wilt hem kunnen laten halthouden op een lichte zit-en teugelhulp. Als jij je focus verlegt wil je dat hij moeiteloos de wending in gaat.

Je wilt ook dat als jij een van de zijgangen rijdt dat hij jouw hulpen daarvoor begrijpt en zonder moeite doet wat je vraagt. Of zelfs, als je wat verder bent, een piaffe, schoolhalt of levade geeft wanneer jij dat wilt. Of dat je zonder teugels kunt rijden en hij je zo goed begrijpt dat je je toch veilig voelt. Zelfs met het springen van hindernissen.

Natuurlijk oefen je dat in het zadel, maar als je je paard het gemakkelijk wilt maken bereid je hem voort op de grond. Je kunt je paard namelijk alles wat je wilt aanleren met jouw voeten op de grond naast, vóór of achter hem. Dat is voor jezelf veiliger en voor je paard veel makkelijker omdat hij de oefeningen aanleert zonder jouw extra gewicht op zijn rug. Daarbij komt dat je vanaf de grond veel beter kunt zien hoe je paard reageert op jouw aanwijzingen. Je maakt dus minder fouten.

Als hij een bepaalde oefening onder de knie heeft kun je hetzelfde gaan vragen vanuit het zadel. Cruciaal daarbij is uiteraard dat hij dan dezelfde aanwijzingen (hulpen) krijgt als vanaf de grond. Die zal hij dan herkennen en in principe zijn best doen om de al aangeleerde oefening weer voor je uit te voeren. Je moet er wel voor zorgen dat je hem met je gewicht in het zadel niet in de weg zit maar hem juist extra helpt. Kortom je moet weten hoe je de gewichtshulpen geeft.

Zoals gezegd kun je een paard vanuit verschillende posities leiden (vóór, naast, achter en erop). Eke positie heeft zijn eigen voor- en nadelen. Een paar voorbeelden:

Als je voor je paard uitloopt, met je gezicht naar hem toegekeerd (je loopt dus achteruit), dan kun je veel invloed uitoefenen op de houding van zijn hals, de stelling van het hoofd en het uitlijnen van de schouders. (Je gebruikt 1 teugel midden op de kaptoom en een zweepje.) Omdat je zelf vóór hem loopt kun je hem ook gemakkelijk afremmen en laten halt houden. Is je paard niet zo voorwaarts dan kan jouw aanwezigheid daar juist een belemmering zijn. Je hebt ook weinig invloed op de achterhand en die zal makkelijk uitzwaaien als je bijvoorbeeld halt houdt op de cirkel. Ook ben je vooral gebonden aan de stap want zelf achteruit hardlopen is best uitdagend!

Loop je naast de schouder en gebruik je twee teugels, dan kun je de schouders weer goed uitlijnen, loop je niet ‘in de weg’ en kun je hem makkelijk ‘aansporen’. Vanuit die positie kun je hem echter minder goed zien en zul je meer op je gevoel moeten vertrouwen. 

Gebruik je de lange lijnen en loop je achter hem, dan heeft hij vrije ruimte naar voren en moet er al heel wat communicatie goed zitten. Je kunt die positie wel heel goed gebruiken om de zijgangen zoals travers, schouder binnen-(en buiten-)waarts te verbeteren. Het is ook een goede manier om  je paard jouw focus te laten volgen, subtieler aan de hulpen te worden en te leren echt ‘voorop’ te gaan. Iets wat hij natuurlijk ook moet doen als je erop zit. Deze positie leent zich ook goed voor het werken in draf, mits je paard zich al een beetje kan verzamelen.

Bij het werken vanuit het middelpunt van een volte (longeerpositie) kun je in alle gangen werken, dus ook galop. Ook hier kun je wel enigszins met de zijgangen werken maar dat is toch weer moeilijker. Enfin, zo heeft elke positie zijn voor- en tegens.

Rijdend kun je in principe alles doen maar zoals gezegd kun je van daaruit minder zien, heeft je paard sneller maken met tegenstrijdige hulpen en is het uitvoeren van oefeningen met extra gewicht gewoon moeilijker.

Om het je paard makkelijk te maken zou dus de communicatie vanuit elke positie hetzelfde moeten zijn. Dat vergt van jouw als ruiter wel wat denkwerk. In feite moet je over alles wat je je paard aanleert goed nadenken. En vooral hóe je iets vraagt. Hoe ervaart je paard de hulp de je geeft? Kun je vanuit een andere positie (vooral vanuit het zadel) een vergelijkbare hulp geven? 

Zo te denken en je training aan te pakken levert veel op: je hebt echt nagedacht over je communicatie, je paard begrijpt je beter, hij raakt minder verward en de training zal sneller verlopen. Alle reden dus om moeite te doen om het je paard makkelijk te maken. Uiteindelijk wordt het voor jezelf ook makkelijker!