(mail aan een cursist, brief 3)
Hi Pascale,

Nog een laatste mail, voorlopig… Hoewel ik zie dat jij en Laila in de afgelopen tijd grote vorderingen hebben gemaakt heb ik je een aantal keren behoorlijk wanhopig aangetroffen aan het begin van een volgende les. Soms had ze zichzelf verwond. Een keer door met haar hoofd tegen de post van de staldeur te stoten doordat ze schrok van een voorbijganger, een andere keer zat ze met haar kaak klem onder het hek toen ze probeerde er onderdoor te grazen en zo waren er nog een paar dingen. Vaker nog had jij een negatieve ervaring met haar: ‘aanvallen’, bokken, trappen, het beeld is bekend.

Meermalen heb je gezegd dat je dacht dat het ‘helemaal niets’ meer zou worden en heb je op het punt gestaan Laila maar te verkopen. Ik snap dat volledig. Je verwachtingen zijn helemaal niet uitgekomen. Je hebt Laila gekocht omdat ze atletisch is. Haar conformatie is veelbelovend voor het niveau dat je met haar wilt bereiken. Nu stelt ze je teleur door haar moeilijke karakter. Ze brengt je af en toe tot wanhoop en tranen. Het lijkt alsof ze je alleen maar een heleboel geld kost voor dierenartsen, trainingen etc. Daarbij lijkt het natuurlijke gemak dat je met paarden hebt plaats te maken voor angst en onzekerheid door haar ongewenste gedrag.

Maar sta eens even stil bij hoe jouw verwachtingen tot stand zijn gekomen. Met je vorige paard had je een hele goede band. Je deed alles met hem: springen, buiten rijden en je was nooit bang. Het ging allemaal vanzelf! Zonder dat je het in de gaten hebt neem je die ervaring mee naar het volgende paard en verwacht je dat het net zo zal gaan. Maar Laila vraagt iets heel anders van je. Om succesvol met haar te zijn moet je groeien in je horsemanship. Je kunt niet meer alleen vertrouwen op je talent en intuïtie hoewel je dat met Laila ook nodig hebt. Haar karakter vraagt van je dat je echt snapt hoe ze in elkaar zit en wat je moet doen om met haar te kunnen werken. Dat is nogal wat! Dat gaat veel verder dan goed kunnen paardrijden.

Voor een paard als Laila moet je tegelijkertijd psycholoog, trainer, partner en leider zijn. In deze fase van jullie samengaan staat jouw paard centraal en niet jouw verwachtingen. Zíj bepaalt het tempo en het karakter van de omgang en training. Jij speelt in op haar ‘luimen’, jij geeft haar zekerheid zodat ze je als haar leider gaat zien, jij traint haar discipline. Je eigen wensen en ambities komen op de tweede plaats. Daar moet je toe bereid zijn. En nogmaals, ik snap dat dat moeilijk is. Jij kunt zelf namelijk het proces waar je inzit niet overzien. Maar geloof me als ik zeg dat het je veel meer op gaat leveren dan een goede band met je paard (want dat weet ik zeker!). Waar jij nu doorheen gaat is een leerschool waar je je hele leven plezier van zult hebben. Door Laila leer je een overtuigend en inspirerend leider te zijn. Iets dat je zeker van pas zal komen in je werk maar ook in je gezinsleven.

Bekijk het allemaal nog eens even vanuit Laila haar standpunt. Zij komt als drie-jarige bij jou. Ze is een onstuimig, spelerig, nog wat onhandig en bij tijden dominant paard. Ook zo’n paard is op zoek naar het juiste leiderschap. Ze zoekt dat bij jou. Ze wil in jou geloven als haar ‘mens’ (denk eraan, de relatie paard/mens is wederzijds). Als jij blijft twijfelen over je commitment naar haar toe kan ze niet in jou geloven. Ze voelt dat aan. Als jij opgeeft, kwaad wordt of op een andere manier emotioneel onfit bent, gaat dat ten koste van haar vertrouwen in jou.

Jouw succes met Laila begint met onvoorwaardelijk in haar te geloven als jouw paard. Geloof in haar zodat zij in jou kan geloven. Ook al heb je geen garanties over hoe jullie samenwerking zal verlopen. Verban spoken als ‘ik kan haar niet aan’ uit je gedachten en ga voor haar en jullie relatie. Ik geef je dit advies omdat ik ervan overtuigd ben dat je de potentie hebt om een uitstekende leider voor haar te zijn. Ik heb het al gezien…

Groet/Wout